A Ilustración

O século XVIII é unha das épocas máis dinámicas e innovadoras da historia da humanidade. O chamado século das luces puxo a razón humana en primeiro plano e que caracterizou toda esa época: estámonos referindo, por suposto, ao Racionalismo e á Ilustración. Na Enciclopedia, ou Dicionario razoado das ciencias, as artes e os oficios, recompilouse todo o saber deste tempo e consolidouse un xeito obxectivo de interpretar a realidade que deixaba nun segundo plano a visión do mundo como obra divina.

O Panteón de París, obra de Soufflot, exemplo de arte neoclásica

 

 

En Francia, berce do movemento ilustrado, é o momento do reinado de Louis XV, (e do seu rexente Felipe II de Orleans), sucesor do que foi chamado “Rei Sol” e antecesor do monarca decapitado na Revolución Francesa.
Nesta época,  Francia era unha nación poderosa en Europa, tomada como modelo cultural e político. O réxime absolutista representado polos monarcas Borbons parecía inamobible, a arte rococó resplandecía co seu luxo e colorismo e o enciclopedismo e as obras de autores como Voltaire, Rousseau ou Montesquieu confirmaban a Francia como faro intelectual do mundo occidental.
Pero detrás deste esplendor existía tamén unha sociedade moi desigual e profundamente inxusta no reparto das súas riquezas, na que as clases populares malvivían nas cada vez máis superpoboadas cidades nunhas condicións socioeconómicas e hixiénicas lamentables. Esta realidade, que estouparía en 1789 coa celebérrima Revolución.
No seguinte vídeo tedes unha completa perspectiva do que significou o "Século das Luces"